طراحی لوگو های معاصر
دوران طراحی لوگو های مدرن و جدید امروزی، از دهه 1950 نخست شد. در سنه 1960، چرمایر و گیسمار لوگویی را برای Chase طراحی کردند که در ایالات متحده، مادر طراحی گرافیک مدرن لقب گرفت. لوگوی Chase، به راستی چکیده ای از صنعت طراحی لوگوی امروزین را پرتو می دهد. همانند لوگو، تبلیغات مفصل رسانه ای نیز، برای برقراری وابستگی میان لوگو و بانک مربوطه در جامعه صورت گرفت و این در حالی بود که تبلیغات، ساده، شکلی مجزا، و خالی از هرگونه تعصب نژادی و فرهنگی بودند و کوشش می کردند تا وجهه ای پیچیده و بین المللی را به نمایش بگذارند.
امروزه، شرکت ها و موسسات زیادی هستی دارند که محصولات، برندها، خدمات، دفاتر، و موارد متنوع دیگری را با استفاده از آیدیوگرام (آیکون، نشانه) یا سمبول یا آمیزه ای از نشانه و سمبول، بعنوان یک لوگو، استفاده می کنند. در نتیجه، امروزه تنها شمار کمی از آیدیوگرام هایی که ملت می بینند، بدون هستی نام قابل تشخیص می باشد. لوگوهای خوب شدنی است ترکیبی از آیدیوگرام و نام شرکت (لوگوتایپ) باشند الی تاکید بیشتری بر روی اسم نسبت به طرح گرافیکی بوجود آید و از طرحی خیره کننده با کمک حروف ها، رنگها، و المان های گرافیکی دیگر، بهره‌گیری نمایند.
آیدیوگرام و سمبول ها ممکن است خیلی موثرتر از اسم های نوشته شده (لوگوتایپ ها) باشند. بعنوان نمونه، سرشناس به زبان عربی، کمک زیادی در بازارهای اروپایی نخواهد کرد. برعکس، آیدیوگرام ها، مشخصات طبیعی و خدادادی محصول را در هر دو بازار آسیا و اروپا حفظ می کنند. در گستره های غیر تجاری، صلیب احمر (که در کشورهای مسلمان، هلالی قرمز است)، مثالی از اثر ای است بیچارگی به مشهور همراهی کننده ندارد. برندسازی، در بازارهای بازرگانی بین المللی کمک زیادی خواهد کرد. لوگوی کوکاکولا را مردم کشورهای مختلفی می شناسند و این سوژه ارتباطی به زبان گویشی آنها ندارد بخاطر رنگ استانداردی آن و طرح نوار موجدار آن.
برخی کشورها نیز لوگویی برای خود دارند. بعنوان مثال، آرژانتین، اسپانیا، ایتالیا، و ترکیه و جزیره باهاماس، که در بازار، توسط توریست ها بخوبی تشخیص دیتا می شوند. چنین لوگوهایی غالبا توسط کشورهایی استفاده می شوند که گردشگر و گردشگر، تقسیم بزرگی از اقتصاد آن کشور را می سازد
لوگوتایپ های معاصر
LogoType یا طراحی لوگو نوشتاری از عناصر نوشتاری حاصل میشود. عناصر نوشتاری هم یا از “خوشنویسی” حاصل می شوند، یا از کَرویز ” تایپ و حروف چینی” و یا از حال و هوای “دست نوشته “، اما گونه دیگری از لوگوتایپ وجود دارد که از سه سرآغاز یاد شده به دست نمی آید. این دسته از نشان ها، که اتفاقاً از آنگونه پرتو های معاصر هستند، از “هماهنگی شکل و معنا” حاصل می شوند.
این بخش از لوگو تایپ ها با ابداع و طراحی فرم هایی ایجاد می شوند که به سادگی جایگزین حروف الفبا می شوند. به عبارت دیگر ، “فرم” به “کلمه” و “کلمه” به “فرم” تبدل می شود. و در این فرآیند میان معنای کلمه و شکل آن هماهنگی به وجود می آید. در دو دهه اخیر به دلیل رواج کامپیوتر در میان طراحان گرافیک و با به کارگیری نرم افزارهای تخصصی برای ترسیم ، شاهد تنوع بی پیشینه ای در طراحی و خلق این گونه از لوگو تایپ ها هستیم.
در این نوع از اثر ها، بیشتر کلمه ای در ارتباط با مفهوم آن طراحی می شود که بر مبنای منطق ناب زیبایی شناسی و عواملی همچون: ریتم ، توازن، تعادل، هماهنگی و … ترسیم می شود. در این لوگو تایپ ها از علائمی بهره‌گیری می شود که نه حروف الفبا هستند، نه از خوشنویسی به دست آمده اند و نه از منطق دست نوشته ها حاصل شده اند.
آنچه یک “نام” را به یک ” نشانه” تبدیل می کند، و آن “نشانه” را در انبوه نشان ها برجسته و ممتاز می سازد؛ عنصر” طراحی ” است. زیرا طراحی سلیقه زمانه را اثر می دهد و این دسته از لوگو تایپ ها به دلیل کاربرد وسیع کامپیوتر، از دسته لوگو تایپ های معاصر در ارتباطات رسانه ای ما هستند.