نشانه – طراحی لوگو و پیکتوگرام
تعریف نشانه
عنصری بصری است که به هدف معرفی یک موضوع (کالا، تکاپو و…) طراحی لوگو و ارائه می شود. به عبارت دیگر، نشانه، هویت بصری یک سوژه می باشد. طراحی لوگو جایگزین کلمه هایی همچون آرم (با کاربرد بیشتر) و مارک است. اثر می تواند در قالب هر عنصر بصری جلوه گر شود اما بطور مشخص در دو حالت کلی ارائه می شود:
الف) اثر های تصویری
ب) پرتو های نوشتاری
نشانه های تصویری: نشان هایی هستند که عنصر بصری به کار رفته درآنها، تصویر میباشد. این تصویر می تواند یک گل، یک حیوان، یک مظهر ملی، سنتی و … یا حتی یک تصویر نامشخص باشد و چگونگی این تصویر را مواردی مشابه سوژه و عوامل جانبی تعیین می کنند.
اثر های نوشتاری :
نشانه هایی هستند که عنصر بصری آنها حروف، نوشتار و اعداد هستند که به اتفاق با یکدیگر و یا بصورت منفرد ارائه می شوند.نشانه های نوشتاری خود به دوگونه ی کلی دسته می شوند:
لوگوتایپ :
پرتو هایی هستند که مقاله آنها بر بنیاد اسم کامل سوژه است و با طراحی ویژه و غالباً متفتاوت از شکل حروف متداول) ارائه می شوند.
منوتایپ (منوگرام):نشانه هایی هستند که مقاله آن ها حرف ابتدای اسم موضوع است و با طراحی اخص ( متفاوت از شکل حروف متداول) ارائه می شوند. لازم به توضیح است برخی از صاحب نظران معتقدند چنانچه نام جستار دارای بیش از یک واژه باشد، طراحی بر اساس حروف آغازین اصطلاحات جستار نیز، منوگرام خواهد بود.
پیکتوگرام چیست؟
اثر هایی هستند عموماً تصویری و کمتر نوشتاری که وظیفه آ نها ارشاد مخاطب است و این ارشاد از طریق آگاهی دادن در مورد اماکن خاص، کار و جنبش های ویلژه و یا لزوم انجام دادن یا پرهیز از انجام عملی است. پیکتوگرام باید حائز بار معنایی مشخص باشد و مخاطب با دیدن آن بلافاصله این معنی را دریافت کند. پیکتوگرام غالباً بصورت تصویری و فاقد نوشتار گسترده ارائه می شود. همچنین در طراحی آن جنبه های فرامحلی و فراملی بودن زیاد اهمیت دارند. به عبارتی، طرح باید به گونه ای باشد که در جوامع گوناگون امکان ارائه داشته باشد و در همگی این موارد بار معنایی یکسانی را منتقل کند. برای مثال، پیکتوگرامی که برای مواد قابل اشتعال یا آگاهانیدن خطر آتش سوزی طراحی می شود، باید برای همگی مخاطبان (از عقیده سن، سواد، شغل، جغرافیا و …) به یک اندازه قابل درک باشد. بستر ارائه ی پیکتوگرام زیاد گوناگون است. از جاده ها و خیابان ها گرفته (علائم راهنمایی و رانندگی) الی بسته بندی اجناس (علائم قابلیت بازیافت بسته و یا بایستگی انداختن زباله ی آن در زباله دادن) و یا پوشاک و پوشاک (نحوه شستشو و اتو زدن) و …، در همگی موارد بهره برداری از آن امکان و بایستگی دارد.
پیکتوگرام ها معمولاً بصورت تک رنگ هستند، اگرچه به کاربرد و عملکرد رنگ در آنها نیز باید پروا داشت. سادگی در پیکتوگرام بیش از پرتو های تجاری و فرهنگی ضرذورت دارد اما از عقیده اصول اجرا، پیکتوگرام ها نیز تابع اصول اجرایی انواع دیگر نشانه ها هستند. هنگام طراحی مجموعه ای از پیکتوگرام برای یک فعالیت، باید عوامل بصری، گونه خط، گردآور رنگ های باره استفاده، کادر و …، همگی حائز یک روحیه باشند و حتی ترجیحاً میزان و نسبت به کارگیری این عوامل در کنار یکدیگر و در همگی پیکتوگرام های آن گردآور یکسان باشد.
چنانچه در گردآور پیکتوگرام های یک بیمارستان کادر اصلی مربع است، این کادر نباید در بعضی اقلام به دایره تبدیل شود. اگر عنصر یا عناصر بصری به زاویه ای از کادر اتصال دارند این باره باید تا کران امکان در نمونه های دیگر نیز رعایت شود.
همچنین شیوه ترکیب بندی تیرگی و نور بایستی در تمامی نمونه ها هماهنگ باشد. به این معنا که اگر بعد زمینه حائز تیرگی و عنصر بصری داخل آن بصورت نگاتیو ارائه می شود، ارائه مواردی که پس مقوله فاقد رنگ و عنصر بصری تو آن پزیتیو است به روحیه واحد در مجموعه لطمه وارد خواهد کرد.
شاید مطالعه این مطلب هم برای شما مفید باشد :